1 Alia vice, cum sederet beatus Franciscus ad ignem, [calefaceret] se, et ipse locutus est et iterum de psalterio.
2 Et dixit ad eum beatus Franciscus: “Postquam habueris psalterium, concupisces et voles habere breviarium;
3 postquam habueris breviarium, sedebis in cathedra, tamquam magnus prelatus dicens fratri tuo: Apporta michi breviarium”.
4 Et sic dicens cum magno fervore spiritus tulit cum manu de cinere et posuit super caput, ducendo [manum per caput in circuitu tamquam qui lavat caput, sic dicens], sibi ipsi: “Ego breviarium! ego breviarium!”.
5 Et sic dicens multotiens reiteravit ducendo manum per caput.
6 Et stupefactus et verecundatus est frater ille.
7 Postea dixit ei beatus Franciscus: “Frater, ego similiter temptatus fui habere libros;
8 sed ut de hoc cognoscerem Domini voluntatem, tuli librum, ubi erant Evangelia Domini scripta et oravi Dominum ut in prima apertione libri suam voluntatem de hiis michi ostendere dignaretur;
9 et oratione finita in prima apertione libri occurrit michi illud verbum sancti Evangelii: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei, ceteris autem in parabolis (Luc 8,10; cfr. Mar 4,11)”.
10 Et ait: “Tot sunt, qui libenter ascendunt ad scientiam, quod beatus erit qui fecerit se sterilem amore Domini Dei”.