143
1 Ad servandam humilitatis sanctae virtutem, paucis annis elapsis post suam conversionem, in quodam capitulo, coram omnibus fratribus de religione praelationis officium resignavit, dicens:
2 “Amodo sum mortuus vobis. Sed ecce”, inquit, “frater Petrus Cathanii, cui ego et vos omnes obediamus”.
3 Et inclinans se protinus coram ipso, ‘obedientiam et reverentiam’ promisit eidem.
4 Flebant igitur fratres, et altos extorquebat gemitus dolor, cum videbant se tanto patre quodammodo orphanos fieri.
5 Surgens beatus Franciscus, iunctis manibus et oculis in caelum (cfr. Ioa 17,1) erectis, dixit: “Domine, tibi recommendo familiam, quam mihi hactenus commisisti.
6 Et nunc, propter infirmitates quas tu nosti, dulcissime Domine, curam eius habere (cfr. Luc 10,35) non valens, ipsam recommendo ministris.
7 Teneantur in die iudicii coram te, Domine, reddere rationem (cfr. Mat 12,30), si aliquis frater eorum vel negligentia, vel exemplo, seu etiam aspera correctione perierit”.
8 Permansit exinde subditus usque ad mortem, humilius agens quam aliquis aliorum.