76
1 Alio tempore apud Portiunculam cum frater quidam rediret de Assisio cum eleemosyna, propinquus iam loco, coepit in cantum prorumpere, et Dominum alta voce laudare (cfr. Ps 134,1).
2 Quo audito, repente exsilit sanctus, accurrit foras, et osculato fratris humero, sacculum suo imponit:
3 “Benedictus”, inquit, “sit frater meus qui promptus vadit, humilis quaerit, gaudens revertitur (cfr. Luc 10,17)”.