1 Ad servandam sanctae humilitatis virtutem, paucis annis elapsis post conversionem suam, in quodam capitulo, coram omnibus fratribus, resignavit officium praelationis, dicens: 2 “Amodo sum mortuus vobis; sed ecce frater Petrus Cathanii cui ego et vos omnes obediamus”. Et prosternens se in terram, coram ipso, obedientiam et reverentiam promisit eidem.
3 Flebant ergo omnes fratres et dolor nimius altos gemitus extorquebat, cum scilicet videbant se quodam modo orphanos fieri tanto patre.
4 Surgens autem beatus pater, et elevatis oculis in caelum (cfr. Is 51,6) et junctis manibus, dixit: “Domine, recommendo tibi familiam quam mihi hactenus commisisti; et nunc, propter infirmitates quas tu nosti, dulcissime Domine, curam ipsius habere non valens, eam recommendo ministris: 5 qui teneantur in die judiciicoram te, Domine, reddere rationem (cfr. Mat 12,36), siquis frater, propter eorum negligentiam vel malum exemplum seu asperam correctionem, perierit”.
6 Permansit ergo ex tunc subditus usque ad mortem, humilius se habens in omnibus quem aliquis aliorum.