21 Cum autem semel in festo Nativitatis Domini in conventu Assisii ad preces sacristae altare ornatissimum custodiret, ipso in ecclesia iuxta altare altum meditationibus occupato, quaedam paupercula mulier ab ipso eleemosynam postulavit. Cui respondit: “Venias, et videbo, si in isto altari ita ornato aliquid pro te potero invenire”. Erat autem ibi pretiosum frontale, ex quo campanellae argenteae dependebant. Cum autem dictus frater Iuniperus hinc inde ornatus altaris respiceret, videns dictas campanellas argenteas dixit: “Ad quid sunt istae campanellae positae nisi ad superfluitatem”? Et cum gladio omnes amovens dedit illi pauperculae mulieri.