147
1 Quodam tempore deveniens sanctus Franciscus Imolam civitatem Romagnolae, repraesentavit se episcopo terrae, petens ab eo licentiam praedicandi.
2 Cui episcopus: “Sufficit, frater, quod ego praedicem populo meo”.
3 Flexo capite, sanctus Franciscus humiliter foras egreditur, ac post modicam horam regreditur intro (cfr. Mat 26,75.58).
4 Cui episcopus: “Quid vis, frater? Quid iterum quaeris?”
5 Et beatus Franciscus: “Domine, si pater filium uno repulerit ostio, alio sibi reintrandum est”.
6 Humilitate victus episcopus alacri vultu complexatur eum, et dicit: “Tu, et omnes fratres tui de caetero in episcopatu meo generali mea licentia praedicetis, quoniam istud humilitas sancta promeruit”.