1 Unde quodam tempore, quando de ultramarinis partibus reversus fuit, quidam minister loquebatur secum de capitulo paupertatis, volens inde cognoscere suam voluntatem et intellectum,
2 maxime quia tunc erat scriptum in Regula quoddam capitulum de prohibitionibus sancti Evangelii, videlicet: Nichil tuleritis in via (Luc 9,3) etc.
3 Et respondit beatus Franciscus: “Ego sic intelligere volo, quod fratres nichil debeant habere nisi vestimentum cum corda et femoralibus, sicut in Regula continetur, et qui necessitate coguntur, calciamenta”.
4 Et dixit ad eum minister: “Quid faciam ego, quoniam habeo tot libros, qui valent magis quinquaginta libris?”.
5 Hoc autem dixit quia volebat eos habere de conscientia sua, maxime quia cum reprehensione tot libros [habebat] cum sciret beatum Franciscum ita stricte intelligere capitulum paupertatis.
6 Dixit ad eum beatus Franciscus: “Frater, nec possum nec debeo venire contra conscientiam meam et professionem sancti Evangelii, quam professi sumus”.
7 Audiens hoc minister effectus est tristis.
8 Videns autem beatus Franciscus illum esse ita turbatum, cum fervore spiritus dixit ad eum in persona omnium fratrum:
9 “Vos fratres Minores ab hominibus vultis videri (cfr. Mat 23,5.7) et vocari observatores sancti Evangelii et operibus vultis habere loculos (cfr. Ioa 12,6)”.
10 Verum licet ministri scirent, quod secundum Regulam fratrum tenerentur sanctum Evangelium observare, tamen fecerunt removeri illud capitulum de Regula ubi dicebatur: Nichil tuleritis in via (Luc 9,3) etc.;
11 credentes nichilominus se non teneri ad observationem perfectionis sancti Evangelii.
12 Quapropter beatus Franciscus cognoscens hoc per Spiritum Sanctum coram quibusdam fratribus dixit: “Putant fratres ministri Deum et me decipere”.
13 Et ait: “Immo ut sciant et cognoscant omnes fratres se teneri ad observandam perfectionem sancti Evangelii, in principio et in fine Regule volo quod sit scriptum quod fratres teneantur sanctum Evangelium Domini nostri Iesu Christi observare.
14 Et ut fratres semper sint inexcusabiles (cfr. Rom 1,20) coram Deo, que Dominus pro salute et utilitate anime mee et fratrum posuit in ore (cfr. Ex 4,15; Is 51,16) meo, ex quo ipsis annuntiavi et annuntio, volo ipsis operibus ostendere et, Domino cooperante (Mar 16,20), ad perpetuum observare”.
15 Unde ipse ad litteram sanctum Evangelium observavit a principio, ex quo fratres habere cepit usque ad diem mortis sue.