67
1 Videns aliquando vicarius sancti, frater Petrus Cathani, turbis fratrum forensium Sanctam Mariam de Portiuncula frequentari, nec ad providendum in necessariis eleemosynas abundare, dixit ad sanctum Franciscum: “Nescio, frater, quid faciam (cfr. Ioa 15,15), dum catervatim undique confluentibus fratribus non habeo quo sufficienter provideam.
2 Placeat, oro te, quod intrantium novitiorum res aliquae reserventur, ad quas expendendas recurratur tempore opportuno (cfr. Ps 144,15)”.
3 Respondit sanctus: “Absit haec pietas, frater carissime, ut pro quovis homine impie agatur in regulam”.
4 Et ille: “Quid igitur faciam (cfr. Ioa 15,15)?”. “Altare”, inquit, “spolia Virginis et varium aufer ornatum, cum aliter indigentibus non poteris subvenire.
5 Crede mihi, gratius habebit Evangelium Filii sui servari suumque spoliari altare, quam altare vestitum, Filiumque contemptum.
6 Dominus mittet, qui Matri, quod nobis commodavit, restituat”.